داستان از آنجا شروع شد که دولت‌ها برای دخل و خرج آبدارخانه‌شان اسکناس بدون پشتوانه چاپ کردند.
چاپ اسکناس بدون پشتوانه همیشه یک معنی دارد: برداشت از جیب مردم و نتیجه آن این می‌شود که قیمت یک کیلو برنج اعلای رشتی ۲ ریال نخواهد ماند، حتی به زور قانون!
در چنین روزی، در ۱۲ مرداد ۱۳۱۶ روزنامه اطلاعات نوشت:
«نرخ فروش اجناس ذیل بموجب آگهی شهرداری تهران اعلام شد.
متخلفین در محکمه صلح شهرداری تعقیب و اشخاصی که در کسب خود تقلب نمایند از ادامه آن ممنوع و مجازات خواهند شد:
برنج سفید گرده اعلا و رشتی یک کیلو ۲ ریال
برنج معمولی یک کیلو ۱/۸۵ ریال
برنج دم سیاه نمره یک اعلا یک کیلو ۲/۷۵ ریال
روغن کرمانشاهی اعلا ۱۲ کیلو ۱۳۴ ریال
روغن افشاری ۱۲ کیلو ۱۲۶ ریال
روغن تبریزی و متفرقه ۱۲ کیلو ۱۲۰ ریال
روغن بطور خرده فروشی ۷۵ گرم ۰/۹۰ ریال
تخم مرغ ۸ عدد ۱ ریال
شیر خالص یک کیلو ۱/۴۰ ریال
ماست قالبی از شیر خالص یک کیلو ۱/۲۰ ریال
ماست کوزه یک کیلو ۰/۸۰ ریال
کره یک کیلو ۳ ریال
عسل صاف کرده ۷۵ گرم ۰/۳۵ ریال
مغز گردو یک کیلو ۲/۶۰ ریال
مغز بادام یک کیلو ۸ ریال
عدس قزوین یک کیلو ۱/۳۰ ریال
عدس ملایر یک کیلو ۰/۸۵ ریال
عدس ورامین یک کیلو ۰/۶۰ ریال
لوبیا چشم بلبلی یک کیلو ۱/۱۰ ریال
لوبیا قرمز و مرمرک یک کیلو ۱ ریال
سیب زمینی درشت یک کیلو ۰/۷۰ ریال
سیب زمینی متوسط یک کیلو ۰/۵۰ ریال
…
کلیه تجار و وارد کننده جنس خواربار و کاروانسراداران و افراد بقال و رزاز و علاف مکلفند یک نسخه از این آگهی را بطوری که در مرآی مشتریان باشد الصاق کنند.»
این داستان ادامه دارد!
