این روزها که شاهد قطع گاه به گاه برق قطع هستیم، آیا شما منتظرید تا در قبض آینده برق نوشته شده باشد:
«با پوزش از مردم غیور ایران بابت آسیبی که به سلامت خودتان و وسایلتان و وقت و کسب و کارتان زدیم، ما را ببخشید و حلال کنید! قول می‌دهیم که در آینده سرویس بهتری به شما بدهیم!»؟
پس پریروز
روزی روزگاری، مردم ایران باور و ایمان داشتند که بزودی آب و برقشان مجانی می‌شود و اگر آن روز یک عالم دانای ریش سفیدی به آن‌ها می‌گفت روزی را می‌بینم که هم کیفیت آبتان نزول می‌کند و هم آب و برق‌تان را قطع می‌کنند، مردم او را به جرم سیاه نمایی بر دار می‌کشیدند، و الفاتحه مع الصلوات.
دیروز
وقتی ریزگردها وارد برخی از شهرهای مرزی شد، دولتمردان آنقدر دست روی دست گذاشتند تا پایتخت نشینان ترکیب خوشمزه‌ای از ریزگردها و دوده‌های روغنی را با تمام جسم و روح و روانشان تجربه کردند، و الفاتحه مع الصلوات.
امروز
اگر دولتمردان به میزان مورد نیاز مردم از آب و برق و گاز در فصل‌های مختلف سال و کمبودها آگاه باشند و طی این سال‌ها آینده نگری نکردند که گلی به جمالشان، و اگر نه از نیازها خبر داشته باشند و نه از کمبودها، که خدا پدر و مادرشان را بیامرزد، و الفاتحه مع الصلوات.
فردا
اینطور که بویش می‌آید، اگر خدا به ما رحم کند و امسال از گرما زدگی و سرما زدگی نمیریم، سال بعد حتما می‌میریم و آرزوی دیدن «روحانی تا ۱۴۰۰» را به گور می‌بریم، و الفاتحه مع الصلوات.
