چند جوان اصفهانی، در سالی که حمایت از کالای ایرانی نامگذاری شده است، از کالای چینی حمایت می‌کنند، اما این چین، آن چین نیست!
به گزارش سایت بروز نیوز، علاوه بر آن چین بسیار بزرگ، یک چین کوچولو هم داخل کشور خودمان داریم که پیاده کردنش روی نقشه ایران چندان آسان نیست.
دهستان چین
دهستان چین (ظفرآباد) نام دهستانی در بخش لوداب شهرستان بویراحمد، استان کهگیلویه و بویراحمد در ایران است که براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۴۸۷۹ نفر (۹۴۸ خانوار) بوده‌است.
محصولات این چین، روغن گوسفند، روغن گاو، گندم، عدس و گردو است که به دلیل فاصله زیاد این دهستان و وجود جاده‌های نامناسب در بازارهای شهرهای دیگر عرضه نمی‌شود.
کمپین حمایت از کالای چینی!
مجموعه سلوا توسط چند جوان اصفهانی در شهر اصفهان و شهرهای اقماری آن فعال شده و محصولات خود را با پیک به مشتریان می‌رساند؛ محصولاتی که معیارهای سلامت را رعایت کرده و توسط تولیدکنندگان خانگی و روستایی تهیه شده است.
آقای «محمد ایراننژاد» مدیر این مجموعه توضیح می‌دهد:
«ما چهار ماهی است که به دهستان چین در رفت و آمدیم. سعی کردیم با روستاییان ارتباط برقرار کنیم. روش کار ما این طور است که اول از همه با روستاییان دوست میشویم و رفت و آمد خانوادگی میکنیم. ما سعی کردیم تا اشتغال آن‌ها را پایدار کنیم. محصولات آن‌ها کیفیت بالایی دارد، بنابراین محصولاتشان را میخریم و در سطح کشور میفروشیم.»
«تا الآن خانمهای هشت خانواده برای ما نان میپزند. نانی با خصوصیات ویژه آن منطقه، آب این نان با آب چشمه است و با گندم دیمی خودشان پخته میشود.
این روستاها، روستای نمونه در پرداخت زکات هستند. این آردی که برای نان‌ها استفاده میشود، آرد زکات‌خورده است.
با آتش چوب و بدون هیچ افزودنی یا خمیر مایهای و نمک گهرم، یعنی بدون نمکهای شرکتی و فرآوری شده، هم پخته میشوند.
اگر خانمی ۶۵ هزارتومان از پخت نانش در ماه به‌دست میآورده است، ما در ماه به او ماهانه ۲۳۵ هزارتومان میدهیم.»
چرا کمپین حمایت از کالای چینی!
ایراننژاد در این‌باره توضیح می‌دهد:
«ما دوست داشتیم یک اغتشاش چشمی به راه بیندازیم تا مخاطب‌مان جا بخورند. با کنجکاوی وارد بشوند و ببینند که نه این چین آن چین نیست و با مجموعههای ما آشنا شوند. در موضوع هم موفق بودیم.»
روحانی روستا
محمد فریدونی، روحانی روستای آبچندار گلال دهستان چین است. روستایی که زنان ده در آنجا با گندمی که خود میکارند، برداشت می‌کنند و تبدیل به آرد می‌کنند، آرد میپزند.
فریدونی از مهرماه سال گذشته به چین منتقل شده است و از همان ابتدا از حامیان اصلی کمپین بوده است. او می‌گوید:
«من خودم با خانمهای ده صحبت کردم. لیست خانمها را آماده کردم و تلاش کردم تا برای خانمهای ده این اتفاق بیفتد.»
اما مدتی است که خانمهای ده ناراضی هستند و می‌گویند از صبح تا شب کار میکنیم و نان‌ها را با مشقت فراوان میپزیم، اما برای هر نان ۲۰۰ تومان دریافت میکنیم و در مجموع برای یک روز کار کردن ۵۰ هزار گیرمان می‌آید.
روحانی روستا دلیل نارضایتی خانمها نان‌پز را اینگونه شرح می‌دهد:
«در حال‌حاضر فصل برداشت عدس و گندم است و سر خانمهای ده شلوغ است و مشغله دارند. خستگی به چشم‌شان خیلی زیاد می‌آید و به خاطر همین است که می‌گویند ۵۰ هزارتومان کم است. شاید در زمستان و تابستان که آن‌ها کار زیادی ندارند نان میپختند، شرایط برای آن‌ها تغییر میکرد و با میل بیشتری نان میپختند.»
منبع:
خبرگزاری فارس
سایت صبح نو
اینستاگرام سلوا
